Nabestaan na zelfdoding

Beschrijving

Iemand verliezen door zelfdoding is heel ingrijpend. Naast het verdriet komen er vaak veel vragen naar boven. Veel nabestaanden voelen zich alleen en vinden het moeilijk om over het verlies te praten, omdat ze zich schamen of schuldig voelen. Dit kan leiden tot een sociaal isolement, vooral omdat zelfdoding nog steeds een taboe is.

Voor nabestaanden is het verwerken van het verlies vaak een moeilijk proces. Veel mensen willen met anderen praten die hetzelfde hebben meegemaakt. Daarom organiseren we een gespreksgroep voor nabestaanden van zelfdoding. Hier kunnen ze hun ervaringen en gevoelens delen en bespreken.

Door de groep heb ik zelf meer rust gekregen. Weten dat je niet alleen bent, is een grote steun.

Voor wie

Voor jou, als je een partner, kind, ouder, broer of zus, vriend of een andere naaste hebt verloren door zelfdoding.

Wat behandelen we samen?

In de eerste bijeenkomst leren de deelnemers elkaar kennen. In de volgende bijeenkomsten deelt telkens één deelnemer zijn of haar persoonlijke verhaal. Daarna bespreken we verschillende thema’s en is er ruimte om ervaringen uit te wisselen.

Enkele voorbeelden van thema’s zijn:

• Rouwtaken
• Gevoelens van schuld en schaamte
• Omgaan met gedachten en gevoelens
• De ‘waarom-vraag’
• Reacties uit de omgeving
• Keuze-thema’s

Het vinden van steun en herkenning bij anderen die hetzelfde hebben meegemaakt is belangrijk binnen de groep. Deze gespreksgroep is geen therapiegroep.